zaterdag 8 september 2007

Onze week...



Gegroet iedereen!

Hier even een opsomming van de hoogtepunten van onze week:

Eergisteren hebben we ons succesvol laten registreren aan Shandong Daxue, en we zijn nu de trotse bezitters van een mooie xueshengzheng (studentenpasje). Wat we doorheen het jaar zeker niet zullen doen is dit pasje gebruiken om te eten in de plaatselijke alma, waar het eten het best kan ingedeeld worden volgens de categorieën ‘onaangenaam geurend’, ‘stinkend’ en 'schijnbaar restafval bedoeld voor consumptie'.
De dag voordien hebben we voor de eerste maal een bezoekje gebracht aan het prestigieuze Quancheng Square, inclusief opzichtig blauw monument met blinkende bal in het midden. De verwachtingen waren hooggespannen, het weer was mooi, het plein op zich viel uiteindelijk wat tegen vanwege de kleinschaligheid ervan, het ondergrondse winkelcentrum bleek echter gigantisch.

Gisteren hebben we beiden deelgenomen aan de verplichte fenban kaoshi, een zogenaamde 'proficiency test' voor de indeling van ons studenten in klassen volgens niveau. De test begon met onwaarschijnlijk simpele vragen en ging, naar goede Chinese examineergewoonte, over in een wirwar van iets moeilijkere opgaven. Mijn schat kreeg na afloop van haar mondelinge deel al te horen dat zij thuishoort in de hoogste categorie. Ze is dus van een zeer hoog niveau, zo blijkt, maar dat wist ik allang. Maandagochtend worden de punten meegedeeld, en weten we of we klasgenootjes worden of niet.

Praktisch:

Geld
Chinees geld is een pest: geen briefjes met waarde groter dan 100 yuan (10 euro), en uit ervaring blijkt dat je geneigd bent juist die briefjes uit te geven bij zowat iedere aankoop, waardoor je nadien met een hele hoop opgefrommelde rommel komt te zitten.

Verkeer
Oversteken in Jinan, en bij uitbreiding in de rest van China, gebeurt volledig op eigen risico. Moet je niet koste wat kost aan de overkant van de straat zijn en ben je van nature niet echt assertief, dan is het aangeraden gewoon…tja…niet over te steken. Een internetpoll leert ons dat Jinan op nummer 1 staat in de lijst van Chinese steden met chaotisch verkeer, in het bijzonder “because there is generally too much of everything coming from all kinds of directions”, een nogal treffende beschrijving van de Jinanese verkeerssituatie. Overal, ook in andere steden, heerst ‘voorrang NAAR rechts’, een regel van niet te onderschatten belang voor wie de straat over wil zonder kleerscheuren.

Winkelen
In onze plaatselijke ‘Xinhua Bookstore’, een kleine, volkse variant van boekengigant ‘Beijing Book Building’ (gelegen in de Xidan-wijk in Beijing) hebben we voor een habbekrats schitterende kalligrafiespulletjes kunnen kopen. De prijs voor een penseel schommelt er tussen 2 en 4 euro, en ook inktstenen, inktstaven en papier, allen van uitstekende kwaliteit kosten er twee tot zelfs drie keer niks. Wie dezelfde aankopen doet in België, wordt onvermijdelijk in de zak gezet.
Jinan telt naast een aantal reusachtige Walmarts en een steriele Carrefour – Jialefu in transcriptie - ook een hele hoop RT-Marts. In deze immense, immer overbevolkte supermarkten zijn buitenlanders, net als in het Jinanese straatbeeld, zeer dun gezaaid. We kunnen er zowat alles vinden wat ons consumentenhartje begeert, en hetgeen we begeren is er spotgoedkoop. Gisterenavond stonden er schoenen in promotie (20 yuan), wat aanleiding gaf tot een heuse wedloop van op betaalbare schoenen beluste Chinezen. Ieder winkelbezoek wordt hier respectievelijk ingeluid en beëindigd met de tot vervelens toe door luidsprekers galmende zinnetjes “Welkom eervolle klant” (huanying guanglin) en “Bedankt dat u ons vereert met uw bezoek” (xiexie guanglin).

Eten
“KFC is a god’s gift!”. Heerlijk is het om op iedere straathoek deze smakelijke variant op McDonald’s tegen te komen. Bij voorlopig gebrek aan vast eethuisje is het leuk om deze ‘hygiënische’ en ‘betrouwbare’ (beide begrippen blijven relatief) oplossing achterhanden te hebben. Aanrader is de Lao Beijing Jiroujuan, een geslaagde fastfoodversie van de in China en omstreken bekende Peking-eend (kaoya). Weetje: naar verluidt zou dit populaire gerecht haar oorsprong vinden in de provincie Shandong, meer bepaald in de stad waar ondergetekende en zijn vriendinnetje zich bevinden. Als dessert is de Muoka (mokka = softijs/ijskoffie) niet te versmaden.

Weer
Het klimaat voelt hier, ondanks maxima van zo'n 30 ° C, heerlijk gematigd aan. De zon is niet altijd zichtbaar maar voelen doe je ze wel. De vervuiling blijft wennen, iets wat blijkbaar ook opgaat voor de Jinanezen, die zich op straat steevast en duidelijk hoorbaar ontdoen van het sediment in hun longen en de inhoud van hun galblaas (rochels van de Chinezen gaan waarlijk door merg en been!). De overstromingen die Jinan een tijd geleden hebben getroffen, hebben geen zichtbare sporen achtergelaten, althans niet in het Licheng-district waar wij ons bevinden. Volgens sommige (niet al te deskundige) bronnen zouden er zelfs helemaal geen overstromingen hebben plaatsgevonden in de stad. Persberichten, filmpjes en ooggetuigen beweren echter het tegendeel :).

Ziezo, tot hier het verloop van onze week tot dusver. Jinan begint, naarmate de afvalhoop slinkt, onze meubels hun plaats vinden en we vetrouwd raken met de buurt, stilaan een beetje als thuis aan te voelen. Onze volgende blog-entry wordt dan ook een uitgebreid verslag van onze binnenhuisindeling en –inrichting (geschreven door mijn liefje), zodat jullie ook een klein beetje kunnen proeven van de huiselijke sfeer die hier heerst. Meer over onze indrukken en gevoelens volgt later...

Greetzz

S & S

2 opmerkingen:

Tina zei

Heerlijk verslag, alweer...

Dat Quancheng Square doet mij een beetje aan zo een plein in Rotterdam denken (ook met winkeltjes onderaan, maar dan zonder blauw geval), weet niet hoe het heet, doet bij Sid wel een belletje rinkelen vermoedelijk...

mama xxx

nutkenz zei

20 yuan? Ik ben dus afgezet toen ik 80 yuan neertelde voor mijn nieuwe Adidas sneakers in Shanghai? :)