maandag 14 april 2008

~Mushi Mushi~

Hallo bezoekertjes!

hier volgt nog eens een korte update over onze voorbije weken. Die waren namelijk weer heel gevuld, en niet alleen met studeren foei! Op 22 maart reden we nog maar eens richting de gloednieuwe luchthaven van Beijing om dit keer de papa van Sid & diens goede vriendin Carla op te wachten. Deze toffe madam was er namelijk wonderlijk in geslaagd Papa Luc warm te maken voor een tripje naar China. Daar zijn wij haar natuurlijk heel erg dankbaar voor want samen beleefden we 2 geweldige weken!

Het meeste van de tijd verbleven we in Beijing waar we ook het ideale nieuwe hostelletje ontdekten gelegen in een gezellige hutong (nl. Red lantern hostel). We leerden deze keer wat andere kantjes van Beijing kennen,onder andere chique restaurants & hippe clubs! Om onze gasten ook een idee te geven van het leven buiten de grote stad hadden we voor hen een trip van 3 dagen naar Pingyao gepland. Pingyao is een pittoresk historisch stadje gelegen in Shanxi op zo’n 700 km verwijderd van Beijing. De oude stad daar is prachtig geconserveerd en nog steeds in bezit van zijn oorspronkelijke stadswal.. Hier vang je echt een glimp op van het China uit de 14e eeuw...

Terug in Beijing zijn we in de verleiding gebracht door een onweerstaanbare aanbieding van een klein onbekend reisbureautje. Dat had namelijk vliegtickets in promotie naar een gigantische stad in een fascinerend land waar Sid & ik al een heel tijdje van dromen… hallooo Tokyoooo! Veel tijd om te overwegen hadden we niet en het aanbod was te mooi om te laten liggen dus dat maakt dat we volgende week donderdag op een vliegtuig stappen richting Japan. Voor we de beslissing namen om te gaan hebben we wel eerst een cliché ontkracht, namelijk het cliché dat spreekt over Tokyo als een onbetaalbare stad. Het werd ons al snel duidelijk dat die uitspraak vooral waar is voor mensen die wonen in Tokyo en er bijgevolg groenten, fruit en een dak boven hun hoofd nodig hebben. Voor toeristen die zich tevreden stellen met een bentobox (blijkbaar geweldig populaire goedkope lunchdoos) is het een heel ander verhaal! In tegenstelling tot andere steden in Japan zijn zowat alle bezienswaardigheden in Tokyo volledig gratis. De metro is ontzettend efficiënt en betaalbaar. En wat accommodatie betreft verblijven we aan een heel democratische prijs in een ryokan. Een ryokan is zoveel als een Japans guesthouse waar je slaapt op geurige tatamimatten en rondloopt in een kimono op blote voeten! Klinkt sfeervol, niet? : )

Nu ik het neerschrijf besef ik wéér maar eens wat een prachtige tijd we hier mogen beleven, zoveel indrukken en ervaringen op korte tijd… Ik koester ons leventje hier zo en wou dat de tijd niet zo snel ging! Maar aan alle mooie dingen komt een eind, en zo zullen wij ook op 31 Juli terug het vliegtuig opstappen richting Brussel. We hebben namelijk redenen genoeg om niet in Beijing te blijven tijdens de olympische spelen. Een simpele hotelkamer kost al snel 200 euro per nacht, de vliegtickets worden in augustus opeens honderden euro’s duurder en we kunnen de olympische gekte nu al bijna niet meer aan! Net op tijd ontsnappen dus…

Tot snel,
S & S

zaterdag 12 april 2008

Niet alleen hun uitspraak kan beter...

Buzzbuzzbuzz…Ping!!

Jawel, lieve mensen, daar luidt alweer het signaal van een nieuw blogbericht!

Zoals jullie misschien al was opgevallen, vertoeven wij in China, en jullie daar…nu ja…niet! Gezien we jullie alle voordelen verbonden aan zo’n verblijf in Oriëntaalse contreien niet wensen te ontzeggen, leek het ons aangewezen om eens een niet onbelangrijk aspect van het dagelijks leven alhier aan te pakken. U hoort ons al komen, beste mensen, wij duiden met deze introductie op niets anders dan het fenomeen Chinglish, in haar meest zuivere en ongerepte, wat wil zeggen door allerlei incompetente Chinezen ineengeflanste vorm. Aan jullie om zonder schroom en vanuit jullie luie zetel te genieten van al dit - uit onze Chinese achtertuin opgespitte – geniaals, door simpelweg de link die leidt naar onze foto's te volgen...

N.B.: Enige geruststelling moge zijn dat taxichauffeurs in Beijing met het oog op de Olympics alvast verplicht zijn een taalcursus Engels – 200 zinnen en uitdrukkingen beslaande – te volgen, wellicht om al te gênante situaties te vermijden. Niet dat de Olympische Spelen nog vrij van gêne kùnnen zijn, maar dat geheel terzijde…

Greetzz

S & S