~Tibetaanse Sferen~

Vandaag beleefden we mogelijk de mooiste ervaring tot nu toe in China! Vanochtend besloten we de taxi te nemen naar een onbekende witte pagode die we eens gezien hadden in de verte wanneer we op een berg stonden te genieten van het uitzicht. Het witte puntje gelegen op een berg dat mooi uitstak boven de stad vroeg om onze aandacht! Dus dropte de taxi ons aan de voet van de berg in een piepklein boerendorpje en vroegen we de locals om ons de weg te wijzen naar de pagode. Om die te bereiken moesten we door een bos dat ook als kerkhof fungeerde. Gezien het de tijd is van Chinees nieuwjaar werd daar veel geofferd en werden er hopen papieren geld verbrand. Dat is een traditie hier, velen geloven dat al wat men doet verbranden bij het graf meegaat naar het hiernamaals.

Na een tochtje door het bos kwam de pagode dichter in zicht. Na wat zoeken vonden we de ingang en bleek dat er helemaal niémand te bespeuren viel. Dat is hoogst eigenaardig in China. Bleek dat het domein rond de pagode nog in aanbouw is en het eigenlijk nog niemand toegestaan is de werf te betreden. Maar gezien het de week van chinees nieuwjaar is en er geen arbeider werken hoeft konden we probleemloos binnen. We waren helemaal alleen met de prachtige pagode en de geweldige besneeuwde bergtoppen. Althans dat dachten we…

Ik stond vrolijk te poseren voor een foto toen ik opeens naast mij een slapende waakhond opmerkte in zijn nogal verborgen hok. Ik schrok me dood!! Na verdere inspectie bleek de hond toch aan een koord te hangen en konden we het wel wagen om de pagode van dichterbij te bekijken. Eens we boven kwamen en genoten hadden van het prachtige uitzicht merkten we tot onze verbazing de aanwezigheid van 2 monniken. Ze lachten vriendelijk en het bleek dat zij rechtstreeks uit Tibet waren overgekomen! (Deze provincie Yunnan grenst nl aan Tibet) Ook al was een gesprek voeren moeilijker dan anders gezien we de Tibetaanse taal niet machtig zijn, toch werden we vriendelijk verzocht om mee thee te drinken in hun woonvertrekken. Zo’n kans krijgen we niet meer snel dachten we, dus we gingen mee.

We kregen yakboterthee aangeboden, een ware uitdaging. Yakboterthee is het Tibetaanse drankje bij uitstek en heeft, zacht uitgedrukt, een zeer speciale smaak!! Stel je iets voor als boter en zout tot een vloeibaar stremseltje gemaakt. Ik had er na 5 slokken lichtjes genoeg van maar m’n immer tot uitdaging aangetrokken vriendje dronk er 2 glazen van. “Valt wel te drinken” besloot hij! De monniken waar we mee rond de tafel zaten waren leden van de karmapa-sekte en er heerste een heel gemoedelijke, speciale sfeer. We waren echt dankbaar om van wat dichterbij een blik te mogen werpen op hun levensstijl. Na het theekransje moesten we een manier zien te vinden om terug in de stad te geraken. Een taxi aanhouden was geen optie dus vroegen we een boerengezin in hun klein vrachtwagentje met open kar of we erin mochten springen. Géén probleem, er was nog plaats voor 2! Dus zo kwamen we na een prachtige uitstap terug in Lijiang aan…